امام علی (علیه السلام) می‌فرمایند: «مَن تَرَکَ قَولَ لاَ أدرِی أُصِیبَت مَقَاتِلُهُ؛ کسی که واژه "نمی‌دانم" را ترک کند، خود را به کشتن خواهد داد». (1)
«مقاتله» جمع «مقتل» است که به محل قتل اطلاق می‌گردد. همچنین به هر جایی از بدن که حساس است و اگر ضربه به آن برسد، کشنده است (مثل دو طرف پیشانی یا مخ انسان) مقتل گفته می‌شود.
یک احتمال در معنای این حدیث آن است که بر جاهای حساس از بدن شخص نفرین باشد، یعنی بر جاهای حساس از بدن او ضربه باد! این احتمال، بنابراین است که کلمه «اصیب» را به معنای دعا و نفرین بگیریم. لذا در این صورت معنای حدیث آن می‌شود که محل‌های آسیب پذیر بدن شخصی که «نمی‌دانم» را ترک کند، در معرض آسیب باد!
ادامه مطلب را مطالعه نمایید
